Is sociale media wel iets voor een juf? Je kunt er privé veel plezier van hebben, maar voegt het professioneel gezien iets toe?
Over sociale media in de klas is al veel gezegd en geschreven door anderen. Voor- en tegenstanders worden het niet met elkaar eens. Ik hoor bij de voorstanders, mits het als hulpmiddel wordt gezien en geen doel op zich wordt. Er zitten vele voordelen aan, ook in het basisonderwijs. Maak gebruik van de mogelijkheden om je lessen interactief en van deze tijd te maken. Kennisnet schrijft bijvoorbeeld over de mogelijkheden van twitter in de klas.
Zelf gebruik ik sociale media, en dan vooral twitter en pinterest, vooral voor mijn eigen professionalisering. Veel tweets zorgen ervoor dat ik ga nadenken over mijn visie.
Bijvoorbeeld deze van @michelboer:
Een deel van de dag invallen in een bovenbouwgroep net voor een vakantie. Tsja, dan vraag je erom!
Druk, ongecontroleerd, uitgelaten en gewoon 100% aan vakantie toe, dat waren ze. Alle 28.
De juf heeft gevraagd of je de klas wilt poetsen met de kinderen. Je hebt 'Ja' gezegd, maar al snel blijkt dat je het niet gaat redden. Het liefst wil je dan gaan gillen, er bovenuit komen. Niet goed voor je bloeddruk, je humeur en je stem.
Wat doe je dan? Je geeft dat ene kind dat net even wel rustig doet wat je vraagt alle positieve aandacht ('Wat fijn dat je ook onder de tafeltjes veegt!') en meldt blij dat zij (het is bijna altijd een 'zij') lekker om kwart voor drie naar huis mag om vakantie te gaan vieren omdat ze zo goed haar best doet. Commentaar van hen die niks doen negeer je, zelfs als ze je vastpakken, en je draait je om naar die twee jongens die de hint wel hebben begrepen en druk aan het vegen zijn gegaan. In jezelf maak je een Lee Towers-achtige beweging, maar uiterlijk blijf je cool en je geeft ook hen het blijde nieuws. Weer commentaar, weer negeren, omdraaien en YES, weer een aantal die 'm snappen.
Nog geen 5 minuten later is het karwei geklaard, klas zo schoon als je kunt verwachten van ze (dat valt reuze mee, echt!) en verwachtingsvol kijken ze allemaal naar de klok.
Je gaat bij de deur staan, schenkt je liefste glimlach, meent het, en wenst ze stuk voor stuk een heerlijke vakantie. Die twee die toch nog moesten laten zien hoe stoer ze zijn laat je de allerlaatste propjes oprapen en je spreekt ze nog even moederlijk toe voor je ook hen een fijne vakantie wenst.
Je hebt het overleefd!
Afstuderen aan de Pabo heeft een aantal consequenties. Het is namelijk de bedoeling dat je een portfolio samenstelt waarin je alle competenties bewijst. En dat zijn er nogal wat!
Met als gevolg dat je veel leest, doet in de klas en op school, maar vooral veel typt. Dat ziet er dan ongeveer zo uit:
Om het overzicht te bewaren maak ik gebruik van mindmaps. Maar die moet ik dan wel continu in beeld hebben. Uitprinten belast het milieu en mijn portemonnaie teveel, dus werk ik met de laptop van mijn zoon en de leenlaptop van mijn moeder (dank je wel mam!) naast elkaar. Ideaal!
Het ziet er niet erg sexy uit, dat begrijp ik ook wel, maar het is echt noodzakelijk.
Nerd in tha house!
Mijn oudste zoon begrijpt me wel, hij zou zelf het liefst altijd zo leven, met zo veel en zo geavanceerd mogelijke apparatuur om zich heen bedoel ik dan. Hij gaat dan ook informatica studeren, richting gametechnology. Ik denk ook zomaar dat hij het daar ver mee gaat schoppen.
Genoeg small talk, er is nog behoorlijk wat werk aan de winkel. Ik ga gauw verder!
Lieve bloglezers,
Al eerder had ik een blog. Maar dat was voordat ik juf werd. Nu ben ik bíjna juf en is het tijd voor een nieuwe ronde!
Ik draai al een hele tijd mee in de wereld: 40 jaar, 10 maanden en bijna 2 weken om precies te zijn. Maar pas toen ik echt volwassen was, durfde ik de keuze te maken mijn droom te volgen en juf te worden. Dat is nu ruim 3,5 jaar geleden.
Jawel, ik was intussen getrouwd, had 4 zoons op de wereld gezet en gewerkt, maar wat betreft studeren ben ik een laatbloeier. Je kunt niet alles hebben hè?
Nu is het dan bijna zover; als alles goed gaat ben ik op 21 juni 2012 officieel juf!
Ervaren in het leven, beginnend als juf. De meeste beginnende juffen en meesters zijn ook beginners in het leven. Ik duidelijk niet. Is dat nu een voordeel of een nadeel? U als lezer mag daarover zelf oordelen. Ik weet het nog niet. Ik ga het ondervinden de komende tijd! En ik heb er zin in!
Hier leest u over de laatste loodjes voor ik officieel juf ben en daarna over de eerste periode als échte juf. Ik hoop dat u met mij mee wilt groeien.
